198492
Książka
W koszyku
Starożytni Grecy wierzyli, że muzyka ma boski rodowód. Początkowo uprawiali ją tylko bogowie i bóstwa, szczycąc się swoimi umiejętnościami. Później zaczęli z nimi konkurować ludzie, co nie spodobało się mieszkańcom Olimpu. Według mitologii greckiej, gdy dziewięć córek króla Macedonii zaczęło swoją grą rywalizować z muzami, córkami Zeusa, Apollo za karę zmienił je w smoki. Kilka wieków później pitagorejczycy powiedzą, że muzyka jest dana z natury i nie jest dziełem ludzi. Zgodnie z naukami ich mistrza, Pitagorasa, wszechświat funkcjonuje na zasadach muzycznej harmonii. I tak Ziemia, poruszając się wokół ognia centralnego, wydaje ton podstawowy, niebo gwiazd stałych znajduje się od Ziemi w odległości oktawy, a odległości między innymi gwiazdami odpowiadają pozostałym harmonijnym stosunkom. Poruszając się po swoich orbitach z różną prędkością, tworzą one muzykę sfer niebieskich, harmonię wszechświata. Pitagoras wyjaśniał, że ludzie nie słyszą jej tylko dlatego, że jest ona odwieczna i że do niej przywykliśmy. [Ze wstępu]
Status dostępności:
Wypożyczalnia Piła
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 115655 (1 egz.)
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca bibliografii
Bibliografia, netografia na stronach 221-230.
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej